Перевод с русского на польский, русский оригинальный текст тут:
* * *
Pod wiazem czerwonym jest ganek i dwor,
Nad dachem jest now jak najzlotsza z gor.
Na oknach niebieskich wkroplona jest twarz:
To brnie po oblokach Starzec cny nasz.
Ten sniada garscia spomiedzy drzew
Rzuca nam gwiazdy – ozimy siew.
Wyrasta niwa i ziarna dusz
Z dzwonem niebieskim spadaja w glusz.
Pamietam czasy, one, jak dzwiek,
Dziobem stukaly w drewniany sek.
Bylem jak pszczolka, lecz rozum moj
Juz wierzyl w pole i rzewny zdroj.
W miedze pod jodla, gdzie oblok brnie,
Rzeki zlociste widzialem we snie.
I slyszal duch moj o kraju snow,
Gdzie jest urodzenie w posiewie slow.
1915 r.
Другие произведения автора:
ТЕМА: Портрет жены Николая II
Быть в женщине
Воспоминание. Норвид
Новые
Меню
