Анёлу-ахоунiку (2)

Мой Анёл-вартаўнік,
Ты сустрэнеш мяне каля Брамы
І крылом нада мной павядзеш,
І акрэсліш мой шлях,
І туды павядзеш,
Дзе няма ні маны, ні падману,
Дзе жывая крыніца,
Дзе існае зерне ў палях.

Там акружаць мяне
Светазарныя чыстыя лікі,
Там прадзед і прабаба
Ды першынец, крэўны мой сын.
І тады па аблоках
Мы рушым к святыні вялікай –
У незямны і нябачны,
Няпрывідны Ерусалім.

Не заслугай сваёй,
Не жыццём, шчэ мізэрным і грэшным
(Калі вартаю стану,
Як дзіцёнак на неба ўзыду) –
То малітваю Вашай,
Святыя зямлі несуцешнай,
Беларускія, сербскія, рускія –
Людзі, стрэтыя мной на шляху.

2000 г. Гродна

 

(верш на беларускай мове)

© «Стихи и Проза России»
Рег.№ 0100858 от 13 февраля 2013 в 00:18


Другие произведения автора:

Бялюткiх дрэвау развiтальны клiн (Паводле Дантэ)

Кровью Господа, тернием, ранами...

Как вишня косточку...

Рейтинг: 0Голосов: 0477 просмотров

Нет комментариев. Ваш будет первым!