Да святога Iаана Кармянскага (паэма). 1. Гомель

1. ГОМЕЛЬ

Па горадзе, родным стаўшым,
Спяшаю хадой таропкай —
Туды, дзе, ноч недаспаўшы,
Ішла з вінаграднай гронкай
На свята — Праабражэння! —
Па сонным яшчэ праспекце,
З маленнем — аб ачышчэнні,
З прашэннем — каб не памерці,
З літаннем — уратавання! —
Праз слёзы, праз боль, у скрусе...


I мне было — даравана...


I — на ўрачыстым абрусе —
На вінаград і яблык
Упалі жывыя каплі,
А ў сэрцы, болей не ззяблым,
Ужо рассычаўся камень,
I ў кожным яго асклепку,
Такім ледзяным і бязбожным —
Нібы люстравалася Неба,
Пяшчотна і асцярожна.

(верш на беларускай мове)

Другие произведения автора:

Да святога Iаана Кармянскага (паэма). 7. Абрыс галiны...

В начале было Слово, и Слово было у Бога...

Толькi дрэвы, лiсты i краскi...