Вясна ў Гародні
Вясна ў Гародні! Вясна ў Гародні!
Устрывожыў вясновы няўрымслівы пах
І воблачкам чыстым, бясконца шырокім
Ускочыў з блакітам на стрэхі, на дах…
Вясна ў Гародні! Вясна ў Гародні!
Нясе мяне ў чысты і светлы бяскрай…
А пах першаквецця, папраўдзе, устрывожыў –
Ля скронь прытуліўся нябачлівы май.
Вясна ў Гародні! Вясна ў Гародні!
Бушуе ў квецені неманскі край…
І трэцца ля лодак узнеслаю хваляй
Наш Неман шырокі, пяшчотны, як май!
Вясна ў Гародні! Вясна ў Гародні!
Страчайце яе – адчыняйце акно.
Наш горад цудоўны, наш норад прыгожы
Ў студзені, у маі – для нас усе адно.
Вясна ў Гародні! Вясна ў Гародні!
Затупае цеплым, вясеннім дажджом…
А ветрык у маі, бадзеры і шпаркі,
Складае аповед – шапоціць плашчом.
Другие произведения автора:
Сон
Я пишу ветерану
Затмение солнца
Это произведение понравилось:
Новые
Меню
