Оригинальный русский текст Высоцкого смотрите:
Мой польский текст находится также тут:
Nuty
Opanowałem wszystkie nuty od i do,
Lecz kto otworzy to pytanie jako bramę,
Bo się zaczyna gama nutą "do"
I jej natomiast się zakańcza gama.
Refren: Nuty tańczyć muszą wkrótce
I czekają do, re, mi, fa, sol, la , si,
Zanim ktoś je porozrzuca
W miejsca swoje ku jej czci.
Muzyczna dziatwa doskonale wie,
W tym tendecyjność nikt by mi nie uznał,
Że miejsce swe zajmuje nuta "re"
Na cały takt i wręcz na jedną osmą.
Lecz jaka intonacja tu nie brzmi,
Od dźwięków ta nierówność da się słyszeć.
A jedna i ta sama nuta "mi"
Na dole jest i także rangą wyżej.
Refren:
Za samym śmiechem nie pomija łza –-
Tak strofa idzie zawsze za strofami.
A oto bywa chociaz nuta "fa"
Donośniej znacznie, niż poprzednia w gamie.
Wtem znalaz bemol gdzieś właściwy hall
I w tenże mig, jak wlazł niezaproszony,
Budziwsza zaufanie nuta "sol"
Już zmienia siebie na pół tona.
Refren:
Siadł muzyk, zaspokojąc żądz za dnia,
I nowy dźwięk utworzył bez ryzyka.
I czuła jak aksamit nuta "la"
Wtem głos podnosi prędko do krzyżyka.
A w końcu i Beethoven powie ci, –
Bez nuty "si" gry nie ma, nie ma śpiewa.
Nad resztą nut się wznosi nuta "si"
I z wysokości już spogląda niby mewa.
Refren:
Naprożno wszczynać nam o nutach spór.
Wśród nich są same różne – młodsze, starsze.
Uważa się, że kiedy śpiewa chór,
Brzmią zawsze pogrzebowe marsze.
A jeszcze oprócz tych podległych nut
Bywają też i nuty pasożyty.
Kto nagra je, kto zacznie taki trud?
Jest z nami Bóg, a z nimi – kompozytor!
(foto z internetu)
Другие произведения автора:
Кровоточащее солнце
К Торквату. Гораций
Я покинул родимый дом, Сергей Есенин - перевод на польский
Новые
Меню
